کارت امتیازی متوازن(BSC)، در واقع ابزاری مدیریتی است که در راستای اجرای استراتژی‌های سازمان بکار گرفته می‌شود. این ابزار، با نمایش سطوح عملکرد کل سازمان، مدیران آن را در بهبود و اصلاح عملکرد آن سازمان، یاری میکند.
مدیران در جهت بهبود عملکرد سازمان خود، درپی گونه های مختلف راه حل هستند که بتوانند به صورت صحیح، ارزیابی عملکرد سازمان و فرآیندهای مربوط به آن را اندازه‌گیری کنند. همین امر، موجب پیدایش کارت امتیازی متوازن شد. عملا این ابزار، امکانی فراهم می کند تا مدیران بر اساس چارچوب یکپارچه، اهداف مالی و غیرمالی را متوازن کنند. این ابزار شامل گام‌ها و منظرهای متفاوت است.
کارت امتیازی‌متوازن (Balanced Scorecard)، بستری را فراهم میکند که مدیران با قوانین علت و معلولی مسلط بر دنیای کسب و کار آشنا شوند و در این مسیر بتوانند برنامه‌های عملیاتی را برای اجراسازی این کار تهیه و آماده کنند.
این ابزار سطوح عملکرد سازمان‌ها را برای مدیران به نمایش گذاشته و در تعیین جایگاه سازمان، امکان عارضه‌یابی سازمان استفاده را فراهم کرده است.
مخترعین کارت امتیازی متوازن
دکتر دیوید نورتون به همراه همکارش پرفسور دکتر رابرت کاپلان، در سال ۱۹۹۲ طی تحقیقات وسیعی که برروی چالش گزارش دهی مالی انجام دادند، نهایتا سازوکاری با نام کارت امتیازی متوازن را ارائه کردند. در سازمان های سودآور، بررسی های مالی، گزارش هایی از تاریخ گذشته ارائه می کردند. این گزارشات نشان می دادند که چه اتفاقاتی در ماه، فصل یا سال گذشته رخ داده، اما توان اینکه در مورد آینده گزارشی ارائه کنند، نداشتند. این دو دانشمند قصد داشتند به دقت دریابند کدام شاخصها به آینده مربوط می شوند و می توانند شاخص اصلی باشند.
پیدا کردن این شاخص ها و تاثیر آنها بر استراتژی سازمان، به هدف این تحقیق تبدیل شد و نهایتا روش BSC شکل گرفت. این روش، متمرکز بر معیارهای به کار گرفته شده در چهار حوزه کلیدی یعنی امور مالی، مشتریان، فرآیندهای داخلی کسب و کار و یادگیری و نوآوری است که نیازمند آن هستند سازمان برای سنجش آن ها، اهدافش را به وضوح روشن کند. کارت امتیاز متوازن نمایانگر تفسیر استراتژی سازمان است و نشان می‌دهد که ریشه مشکلات در کجاست.
