سریال انیمیشن عشق، مرگ و رباتها(Love-death-and-robots)

این سریال انیمیشن فلسفی که در ژانر کمدی درام ساخته شده، تولید نتفلیکس به کارگردانی تیم میلر است. این اثر یکی از آثار ماندگار استودیو بلار است که تولیدات آن در سراسر جهان توزیع شده و انیماتورها و دیزاینرهای معروف جهان از آسیا گرفته تا اروپا و امریکا، روی این اثر کار کرده اند.

درباره سریال

میلر برای تولید این شاهکار، از بزرگانی همچون «جاشوا دونن»، «دیوید فینچر» و «جنیفر میلر» کمک گرفته است. نویسنده اغلب اپیزودهای داستان، فیلیپ گلات است. گلات سعی کرده از داستانهای کوتاه بین المللی در خصوص مفاهیم اصلی هم اقتباس کند.

این مجموعه بصورت اپیزودیک ساخته شده و هر اپیزود داستان خود را دارد. جالب اینجاست که برای اولین بار مجموعه یک ژانر خاص ندارد و حتی تکنولوژی و حتی دیزاین و انیمیشنهای هر اپیزود با اپیزود دیگر متفاوت است. از انیمه گرفته تا سافت و هارد انیمیشن و مانهوا در این اثر حضور دارند. ژانرهای داستانی این اثر نیز از کمدی گرفته تا توهم، و از ترسناک گرفته تا علمی تخیلی و فانتزی را در بر گرفته است.

داستان سریال

چیزی که در کل سریال به عنوان نخ داستان در تمام اثر حضور دارد، دقیقا یکی از موضوعات نام سریال یعنی «عشق»، «مرگ» و «رباتها» است. به هرحال هر یک از اپیزودها به یک یا چند مفهوم از سه مفهوم اصلی مرتبط است. اما موضوعی که در تمام بافت داستان به چشم می خورد، مفهوم «همزیستی و همزمان، هماورد انسان با تکنولوژی» است.

داستانهای این مجموعه، تخیل و بازنویسی مجددی از انیمیشن علمی تخیلی  «هوی متال» است که در سال 1981 به کارگردانی جرالد پاترتن ساخته شد. در ابتدا فینچر و میلر، تصمیم داشتند که از داستان اصلی فیلم پیروی کنند، اما انیماتورها، نویسنده و کارگردانان دیگر، ایده های جدیدی داشتند که به روزتر و جالبتر بود و فینچر و میلر مدتی طول کشید تا نهایتاً این ایده ها را بپذیرند و خصوصا برای تفاوتهای اپیزودها ریسک کنند. یازده سال طول کشید که فینچر و میلر به این موضوع رضایت دهند و با علاقه مندی نتفلیکس به این ایده، نهایتا قرار شد به جای فیلم سریال ساخته شود.

نهایتاً فصل اول سریال در 15 مارس 2019 منتشر شد و فصل دوم در 14 مه 2021 و فصل سوم سریال در 20 می 2022 منتشر شد که البته نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد. تنها انتقاد منتقدین این بود که انیمیشن ها برای کودکان و نوجوانان مناسب نیست و مجموعه در قالبی بسیار فلسفی و برای بزرگسالان ساخته شده است. این مجموعه جوایز بین المللی بسیاری هم دریافت کرد.

نکات آموزنده

از تکنولوژی گریزی نیست. نه می توان آن را کنار گذاشت و نه می توان آن را بطور کامل پذیرفت. انسان همواره در طول تاریخ نشان داده که همان میزان که منعطف و دوست داشتنی است، شقی القلب و بیرحم است. تکنولوژی حتی از انسان هم بیرحم تر است زیرا همان یک مقدار احساسی که انسان دارد را هم ندارد!. تکنولوژی نه اخلاق مدار است و نه احساس و عشق می فهمد. تکنولوژی دقیقا مفاهیم اصلی این سریال یعنی «عشق» و «مرگ» را نمی فهمد و تنها چیزی را که می فهمد، بخش «ربات» آن است.