فهرست مطلب

التون مایو کیست؟

چکیده:

جرج التون مایو روانشناس، از دانشمندان بزرگ عرصه مدیریت، پژوهشگر صنعتی و نظریه‌پرداز سازمانی بزرگ استرالیایی بود.

فهرست مطلب

التون مایو کیست؟

جورج التون مایو[1] در بیست و ششم دسامبر 1880 در آدلاید استرالیا دیده به جهان گشود. مایو در دانشگاه آدلاید تحصیل کرد، و مدرک کارشناسی هنر را با کسب رتبه اول اخذ کرد و سپس به آموختن فلسفه و روانشناسی پرداخت. بعدها مایو مدرک کارشناسی ارشد افتخاری هنر را نیز از دانشگاه کویینزلند کسب کرد.

زندگی مایو

مایو بزرگ‌ترین پسر جورج گیبز مایو،[2] نقشه‌کش و مهندس عمران، و هنریتا ماری مایو[3] (نی دونالدسون)[4] بود. پدربزرگش جورج مایو[5] پزشک مشهوری در جنوب استرالیا بود. التون در چندین مدرسه و دانشگاه مختلف تحصیل کرد. از مدرسه کویین، دانشکده سنت پیتر و دانشگاه آدلاید و پس از سال 1901 در دانشکده پزشکی دانشگاه ادینبورگ ثبت نام کرد اما هیچ یک از این رشته ها را تمام نکرد.

در سال 1903، به جنوب آفریقا رفت و هنگام بازگشت به لندن، شروع به نگارش مقالاتی برای مجلات و تدریس زبان انگلیسی در دانشکده ورکنینگ من[6] کرد. او در سال 1905 به آدلاید برگشت و در شرکت چاپ جی. اچ. شرینگ و همکارانش مشارکت کرد، اما در سال 1907 به دانشگاه بازگشت تا فلسفه و روانشناسی را تحت نظر ویلیام میچل[7] مطالعه کند. او برنده جایزه رابی فلچر[8] در فلسفه شد و با افتخارات فارغ‌التحصیل شد (کارشناسی در سال 1910؛ کارشناسی ارشد در سال 1926) و عنوان دانشمند پژوهشگر در مطالعات علمی دیوید موری[9] را به دست آورد. در سال 1911، به سخنران بنیاد فلسفه ذهن و اخلاق در دانشگاه جدید کویینزلند شد و در سال‌های 1919 تا 1923 کرسی نخست فلسفه آنجا را به خود گرفت.

زمانیکه مایو در کویینزلند بود، در کمیته جنگ دانشگاه خدمت کرد و پژوهشگر درمان روان‌پزشکی شوک پس از انفجار بود. مایو در مقام روان‌پزشک، اغلب به سربازان بازگشته از جنگ جهانی اول کمک می‌کرد که از استرس‌های جنگ خلاص شوند و به همراه یک پزشک اهل بریزبین پیشگام درمان روان‌پزشکی شوک پس از انفجار شد. وی آزمایش‌های مختلفی برروی آسیب‌شناسی روانی انجام داد. در همان زمان تصمیم گرفت که به ایالات‌متحده مهاجرت کند. به دانشگاه پنسیلوانیا رفت، اما نیمه دوم حرفه‌اش را در دانشکده کسب‌وکار هاروارد گذراند (1926 – 1947)، که در آنجا استاد پژوهش صنعتی بود.

در فیلادلفیا پژوهشی در کارخانه نساجی انجام داد تا روشی برای کاهش میزان بالای غلتاندن در دستگاه پیدا کند. همکاری مایو در مطالعات هاثورن[10] و همچنین پژوهش و کار در استرالیا موجب شد که از تشویق و تحسین عمومی برخوردار شود که در آن زمان تنها چند دانشمند علوم اجتماعی توانسته بودند چنین افتخاراتی کسب کنند.

مایو با تحقیق و فعالیت برروی شماری از رشته‌ها از جمله مدیریت کسب‌وکار، جامعه‌شناسی صنعتی، فلسفه، و روانشناسی اجتماعی، برای خود اعتباری کسب کرد. پژوهش میدانی او در صنعت تأثیر چشمگیری بر روی روانشناسی سازمانی داشت. به گفته تراهیر،[11] مایو به این خاطر مشهور است که «مطالعه علمی موضوعی را تثبیت کرده است که امروزه رفتار سازمانی نامیده می‌شود، یعنی زمانی که توجه خاصی به مسائل انسانی، اجتماعی و سیاسی در تمدن صنعتی نمی شد».

فعالیتها و پژوهش های مایو

فعالیتها و تحقیقات مایو، منجر به تولد جنبش روابط انسانی شد. او تأکید داشت که در کنار سازمان رسمی، ساختاری سازمانی غیررسمی نیز وجود دارد. مایو «نابسندگی‌های رویکردهای مدیریت علمی موجود» برای سازمان‌های صنعتی را شناسایی کرد، و بر اهمیت روابط بین فردی که برای این سازمان‌ها کار می‌کنند، تأکید کرد. ایده‌های او درباره روابط در کتابی تحت عنوان مسائل انسانی و تمدن صنعتی شده در سال 1933 پرورش چاپ شد، که تا حدودی مبتنی بر پژوهش هاتورن بود.

دو عامل تأثیرگذار بر روی حرفه مایو هنگامی که در دانشگاه کویینزلند حضور داشت عبارت بودند از: دوستی او با مردم‌شناس اجتماعی به نام برونیسلاو مالینوفسکی[12] و همکاری با تیم موارد شوک پس از انفجار پس از بازگشت از جنگ جهانی اول. مالینوفسکی نخست طی سفری به جزایر تروبریاند با مایو آشنا شد؛ آن‌ها تبدیل به دوستان صمیمی شدند و تا زمان مرگ مالینوفسکی در سال 1942، مرتباً با هم در تماس بودند. کار با سربازانی که دچار شوک پس از انفجار شده بودند، تمرکز مایو را به روانشناسی بالینی معطوف کرد و او مهارت‌هایش در روان‌درمانی توسعه داد. در عین حال، به شدت از مطالعات روان‌پزشک فرانسوی، پیر ژانه،[13] بر روی هیستری و وسواس تأثیر گرفت. ژانه منتقد زیگموند فروید بود. مایو در بقیه زندگی کاری‌اش، یک روان‌درمانگر فعال بود و این تجربه عملی تأثیر مهمی بر روی کار نظریاتی و روش‌شناختی‌اش در امریکا گذاشت.

یکی از نخستین تلاش‌های پژوهشی مایو (1924) کارگران در کارخانه نساجی را درگیر کار کرد. مایو بر این باور بود که کار تکراری در بخش نخ‌ریسی موجب ناهنجاری‌های روانی در کارگران شده است. او متوجه شد که افزودن دوره‌های استراحت به کاهش روان پریشی های کارگران کمک می‌کند. این پژوهش موجب شد که مایو در سراسر ایالات‌متحده مشهور شود.

مایو به خاطر پژوهش صنعتی‌اش از جمله مطالعات هاتورن و کتاب خودش، مسائل انسانی یک تمدن صنعتی شده (1933) شناخته شده بود. پژوهشی که او تحت قواعد مطالعات هاتورن در اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 انجام داد، بر اهمیت گروه‌ها در تأثیرگذاری بر روی رفتار افراد مشغول به کار تأکید می‌کرد. سرانجام التون مایو در هفتم سپتامبر 1949 دیده از جهان فروبست.

میراث التون مایو

می توان التون مایو را پدر منابع سازمانی نامید ولی قطعا وی پدر رفتار سازمانی است. مایو بنیانگذار جنبش روابط انسانی بود و موضوعی را تثبیت کرده است که امروزه رفتار سازمانی نامیده می‌شود. در اوایل قرن بیست و یکم و بحبوحه صنعتی شدن و عدم توجه به روح کارکنان به عنوان یک انسان، رویکرد مایو، بسیار متعالی بود. مایو قواعدی اساسی برای مصاحبه کردن وضع کرد، که اصول آن‌ها بعداً در کتاب‌های «راهنمای» رهبری، مربی‌گری و آموزگاری طی نیم قرن گذشته به کار رفتند.

پی نوشت ها:


[1]. George Elton Mayo

[2]. George Gibbes Mayo

[3]. Henrietta Mary Mayo

[4]. née Donaldson

[5] (1807 – 1894)

[6]. Working Men

[7]. William Mitchell

[8]. Roby Fletcher

[9]. David Murray

[11]. Trahair(page15)

[12]. Bronislaw Malinowski

[13]. Pierre Janet

سوالات متداول

اشتراک گذاری:

گروه تولید محتوای آکادمی عیب پوش

آکادمی عیب پوش، به عنوان مرجعی تخصصی در راستای توسعه شایستگی فردی و کسب و کار، مجموعه آموزشی و مشاوره ای است که برای اصالت مطالب و منابعی که با همیاران، دانشپذیران و کلیه مخاطبان خود ارائه میکند، اهمیت ویژه ای قائل است. گردآوری و طبقه بندی تمامی مطالب و درسهای این آکادمی، توسط متخصصین، مدرسین و مدیران با سابقه در حوزه های مربوطه انجام شده‌ و تمام دروس دارای اصالت هستند.

مطالب مرتبط

معرفی بزرگان مدیریت جهان

ادوارد دوبونو (Edward Charles Francis Publius de Bono) ، اندیشمند و نویسنده و مبتکر تفکر جانبی، تفکر خارج از چارچوب و تکنیک شش کلاه تفکر است.

معرفی بزرگان مدیریت جهان

دنیل کانمن (Daniel Kahneman)، از متفکرین بزرگ جهان، هفتمین فرد موثر در اقتصاد جهان، برنده جایزه نوبل، روانشناس و اقتصاددان آمریکایی است.

معرفی بزرگان مدیریت جهان

معرفی بزرگان مدیریت جهان