بازار دولتی (B2G) یا ارگانی، شکل یا نوع یا مدلی از کسب و کاراست که به بازار یا کسب و کار بی تو جی (Business to Government) شناخته شده است. این مدل شکلی از بازار یا مدلی از کسب و کار یا نوعی از بازار است که در یک سوی آنها دولت یا ارگانهای بزرگ یا شرکتهای خصولتی قرار داشته باشد.
این بازار به دو گونه بازارهای کسب‌و‌کار به دولت (B2G) و همچنین دولت به دولت(G2G)، وجود دارند.
در بازار کسب و کار به دولت فروش و بازاریابی کالاها و خدمات به سازمان های دولتی، ارگانها، وزارتخانه ها یا شرکتهای نیمه دولتی(خصولتی) ارائه می شود.
این مدل از کسب و کار می تواند کوچک(مانند ارائه خدمات پشتیبانی انفورماتیک به ناحیه ای از شهرداری) یا بسیار بزرگ(مانند تامین قطعات هواپیما برای سازمان هواپیمایی کشوری) باشند.
روند فعالیت در این بازارها عمدتا بجز مذاکرات مستقیم، بوسیله مناقصات محدود یا عمومی و یا ارائه درخواست پیشنهاد همکاری(RFP) صورت می گیرد.
مزایای بازارهای دولتی
کارکردن با ارگانهای بزرگ و یا دولتها، مزایا و معایب خاص خود را دارد. برخی اوقات باتوجه به ثبات بیشتر در این بازارها، سازمانها تمایل دارند یک یا چند مشتری دولتی در سبد مشتریان خود داشته باشند. یکی دیگر از مزایای این بازارها خرید به میزان و حجم و تعداد بالاست که موجب رشد تولید محصول یا ارائه خدمت در سازمانها می شود.
معایب بازارهای دولتی
یکی از معایب بزرگ این گونه از بازارها، کندی بسیار آن در وصول مطالبات و بروکراسی پیچیده و خسته کننده آن است که بیشتر مناسب سازمانهای بزرگ است. زیرا سازمانهای کوچک معمولاً نه نیروی انسانی کافی برای پیگیری این موارد را دارند، نه به آن میزان توان مالی دارند تا دیرکردها را جبران کنند.
سفارشات و میزان خرید بالا در این بازارها همان میزان که مفید است، می تواند مضر هم باشد. به این دلیل که اگر به هر دلیلی یکی از مشتریان در این بازارها حذف شود، بخش عمده ای از تولید یا خدمات بدون مشتری باقی مانده و نیروهای زیادی شغل خود را از دست خواهند داد.
