امروزه یکی از رایج ترین بیماریهای سازمانی امروز سازمانها و شرکتها، وجود پدیده استعفای نامحسوس (Quiet Quitting) یا ترک کار آرام و بی صدا است.
ترک کار آرام به انجام حداقل الزامات شغل و عدم صرف زمان، تلاش یا اشتیاق بیش از حد ضروری اشاره دارد. به این ترتیب، این اصطلاح تا حدودی بی‌مسما است، زیرا کارگری که این کار را انجام می‌دهد، در واقع موقعیت خود را ترک نمی‌کند و همچنان حقوق دریافت می‌کند.
در اوایل دهه 2020، که عمدتاً شبکه های اجتماعی هدایت افکار عمومی را بدست گرفتند، استعفای نامحسوس (Quiet Quitting) به عنوان روندی رایج در جهان ظهور کرد. با این حال، برخی از منتقدان اعتقاد دارند این پدیده بیش از حد بزرگنمایی شده. در این درس بررسی خواهیم کرد که آیا این موضوع، پدیده ای نوظهور است یا خیر.
اصطلاح استعفای نامحسوس از کجا شکل گرفت؟
اصطلاح استعفای نامحسوس (Quiet Quitting) به کارکنانی اشاره دارد که بیش از حد لازم برای حفظ کار خود تلاش نمی‌کنند. طبق تحقیقاتی که توسط گالوپ در سال 2023 صورت گرفت، مشخص شد که 59٪ از نیروی کار جهان، مستعفیان نامحسوس هستند.
در سپتامبر ۲۰۲۲ ، مجله هاروارد بیزینس مطالعاتی روی این پدیده را منتشر کرد. آنتونی سی. کلوتز و مارک سی. بولینو در این مطالعات اعلام کردند که «ترک‌کنندگان کار خاموش همچنان به انجام مسئولیت‌های اصلی خود ادامه می‌دهند، اما کمتر مایل به انجام فعالیت‌هایی هستند که به عنوان رفتارهای شهروندی شناخته می‌شوند. در حقیقت صرف رد کردن انجام وظیفه برای آنها کافی است.
واکنش مدیران به این پدیده متفاوت بوده است. برخی این پدیده را انکار کرده و برخی با این پدیده مدارا کرده‌اند، تا حدی به این دلیل که بازار کار فشرده سال‌های اخیر، جایگزینی افرادی که بی‌سروصدا ترک کار می‌کنند را حداقل به طور موقت دشوار کرده است. برخی دیگر هم سعی کردند با اخراج نیروها برای اینکه بتواننند با این پدیده مقابله کنند سعی برآن نمودند که بتوانند این پدیده را مدیریت کنند و از آن عبود کنند. به هررو بسیاری از آنها سعی کردند تا این سوال را از روی سر خود باز کنند که نخواهند دلایل آن را مورد برسسی قرار دهند و یا بخواهند تلاشی برای رفع موانع آن انجام دهند .
شاید بتوان گفت بسیاری از آنها ترک کار خاموش را با خراج بی سروصدا جبران نموده و سعی نمودن تا صورت مسئله را پاک کنند . آنها قصد نداشتند که صورت مسئله را پاک کنند و نخواهند به اصل مسئله رسیدگی کنند که چرا این موضوه پیش امده و از کجا این کارکنان به این شکل تبدیل شده اند.
یا فضایی را بوجود اورند که کارکنان خودشان مجبور به استعفای واقعی شوند و از حالت استعقفای خاموش خارج شوند.
مخترع مفهوم استعفای خاموش کیست؟
اگر بخواهیم بررسی کنیم که چه کسی اصطلاح استعفای نامحسوس را ابداع کرد، شاید بتوان گفت این موضوع به مجله لس‌آنجلس تایمز، اولین استفاده شناخته‌شده از «ترک خاموش» توسط برایان کریلی، استخدام‌کننده شرکتی مستقر در نشویل که به مربی شغلی تبدیل شد، انجام شد. او در ویدئویی که در ۴ مارس ۲۰۲۲ در تیک‌تاک و یوتیوب منتشر شد، از آن استفاده کرد.
بسیاری از منابع این مفهوم را به مارک بولگر اقتصاددان امریکایی منسوب می دانند. بولگر این مفهوم را در سال در سال ۲۰۰۹ معرفی کرد. به هررو مفاهیمی نظیر خواب به پهلو در محل کار که به تحقیق گالوپ حدود 40درصد از کاکنان آمریکایی به این پدید ه دچار هستند .
آیا ترک شغل به صورت آرام یک روند واقعی است؟
طبق نظرسنجی گالوپ از کارگران ۱۸ سال به بالا که در ژوئن ۲۰۲۲ انجام شد، افرادی که به صورت آرام شغل خود را ترک می‌کنند «حداقل ۵۰٪ از نیروی کار ایالات متحده را تشکیل می‌دهند – احتمالاً بیشتر». در گزارش «وضعیت محیط کار جهانی ۲۰۲۳» گالوپ، گفته شده است که ۵۹٪ از نیروی کار جهانی، ترک شغل به صورت آرام داشته‌اند.
گالوپ گزارش داد که در ایالات متحده، این درصد به ویژه در بین کارگران زیر ۳۵ سال بالا بوده است.
گالوپ برای نظرسنجی ۲۰۲۲ خود، با استفاده از مجموعه‌ای از سؤالات مربوط به مشارکت کارگران، که به عنوان «مشارکت و اشتیاق کارمندان در کار و محل کارشان» تعریف می‌شود، به این نتیجه رسید.
در این نظرسنجی، تنها ۳۲٪ از کارگران به عنوان افراد با مشارکت بالا دیده شدند، در حالی که ۱۸٪ دیگر بی‌علاقه بودند، به این معنی که نارضایتی شغلی خود را پنهان نمی‌کردند. گالوپ نظریه‌پردازی کرد که ۵۰ درصد باقی‌مانده را می‌توان به عنوان افرادی که به طور خاص به کار خود متعهد نیستند اما این واقعیت را منتشر نمی‌کنند، طبقه‌بندی کرد.
اگر این اعداد دقیق باشند، پس ۶۸ درصد از دارندگان شغل آمریکایی به نوعی از کار خود ناراضی هستند.
با این حال، همه این را باور ندارند. درک تامپسون در آتلانتیک خاطرنشان کرد که اعداد مربوط به میزان مشارکت در سال ۲۰۲۲ گالوپ تفاوت چندانی با اعداد مربوط به سال ۲۰۰۰ نداشته است. تامپسون به جای توصیف یک پدیده جدید، استدلال کرد: «این اصطلاح تا حدی رواج یافته است زیرا کارگران فرسوده یا بی‌حوصله، صرفاً به دنبال واژگان جدیدی برای توصیف احساسات خود هستند.»
نمونه‌هایی از ترک آرام
NPR از شنوندگان خود در مورد ترک آرام پرسید و گروهی از پاسخ‌های آنها را در یک مقاله آنلاین در سپتامبر ۲۰۲۲ منتشر کرد. برخی این اصطلاح را دوست نداشتند اما همچنان این مفهوم را پذیرفته بودند.
یک دستیار اداری که با نام کریستی جی. شناخته می‌شود، در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «من قبل از ساعت ۷:۰۰ یا بعد از ساعت ۴:۳۰، که زمان باز بودن دفتر من است، با هیچ چیز از محل کار تعامل ندارم. من در یک محیط شرکتی کار می‌کنم، بنابراین وظایفم مسئله مرگ و زندگی نیست. اگر کسی در پایان روز چیزی بخواهد، مثلاً شاید یک فایل اسکن شده یا چیزی شبیه به آن، می‌تواند تا روز بعد صبر کند.»10
یک مدیر بخش که با نام سارا م. شناخته می‌شود، به NPR گفت که اولویت‌ها و ارزش‌های او از زمان شروع همه‌گیری کووید-۱۹ تغییر کرده است: «من اکنون در پایان روز دفترم را ترک می‌کنم و به این فکر نمی‌کنم که وقتی شب به خانه می‌روم، روی چه چیزی باید کار کنم. من برای بررسی ایمیل‌هایم و ارتباط با همکاران در ساعات غیر اداری محدودیت‌هایی تعیین می‌کنم. از همه مهمتر، وقتی صحبت از درخواست مرخصی، مرخصی‌های شخصی یا به خصوص مرخصی استعلاجی می‌شود، هیچ اضطرابی ندارم.
چند نفر هستند که به طور خاموش کار را رها می‌کنند؟ اگر تخمین گالوپ مبنی بر اینکه حداقل ۵۰٪ از نیروی کار ایالات متحده را می‌توان به عنوان افرادی که آرام ترک کار می‌کنند طبقه‌بندی کرد، دقیق باشد، طبق جدیدترین داده‌های دفتر آمار کار ایالات متحده (BLS) در مورد وضعیت اشتغال آمریکایی‌ها، این تعداد بیش از ۸۰ میلیون نفر خواهد بود.
کسب و کارها در مورد استفای نامحسوس چه کاری می‌توانند انجام دهند؟
برخی از کارشناسان گفته‌اند که کارفرمایان سخت‌گیر می‌شوند، برخی دیگر می‌گویند که آنها سبک‌تر می‌شوند. در مقاله‌ای در مجله هاروارد بیزینس ریویو در آگوست ۲۰۲۲، مشاوران توسعه رهبری، جک زنگر و جوزف فولکمن، به مدیران توصیه کردند که ابتدا رفتار خود را بررسی کنند. آنها نوشتند: “فرض کنید چندین کارمند دارید که معتقدید آرام آرام ترک کار می‌کنند. در این صورت، یک سوال عالی که باید از خود بپرسید این است: آیا این مشکل مربوط به زیردستان مستقیم من است یا مشکل مربوط به من و توانایی‌های رهبری من است؟
کینه توزی و تخاصم با محل کار چیست؟
“کینه‌توزی” یکی دیگر از روندهای رایج در محیط کار است که در آن کارمندان، به ویژه اعضای نسل Z، در شغل‌هایی که ظاهراً از آنها متنفرند، باقی می‌مانند. این حالت گاهی اوقات به عنوان مرحله جدید و پیشرفته‌تری از ترک شغل آرام توصیف می‌شود و کارگرانی را توصیف می‌کند که نه تنها نسبت به شغل خود بی‌تفاوت نیستند، بلکه به طور فعال از آن متنفرند.
جمع بندی درس
به هررو، امروزه پدیده استعفای نامحسوس (Quiet Quitting) یا ترک کار آرام و بی صدا امری بدیهی و حقیقی است و نمی توان آن را انکار کرد. این بدان معنی نیست که پیش از این وجود نداشته اما می توان گفت که امروزه این پدیده بیشتر به چشم می خورد. این موضوع به حدی رشد یافته که رفته رفته توجه سازمانها را به نارضایتی نسبتاً گسترده در بین کارکنان جلب کرده است. شک نکنیم که لازم است تمام سازمانها و کارفرمایان به این موضوع سریعاً رسیدگی کنند.
شاید از درون خود مدیران در کسب و کارها نتوانند ارزیابی کنند که چه بخشها یا نیروهایی از آنها در حال استعفای نامحسوس هستند . متخصصین آکادمی عیب پوش با بهره گیری از دانش و تجربه در این حوزه می توانند کسب و کارها را به راهبردهای برای رهایی از این وضعیت راهنمایی کنند. برای تماس و دریافت مشاوره ، از متخصصان این آکادمی، می توان با تلفن 28427054 و یا با شماره 28427338 با در نظر گرفتن کد تهران (021) تماس حاصل نموده یا به ایمیل به info@eybpoosh.com ارسال درخواست کرده و یا با ثبت نام در آکادمی، از خدمات این آکادمی، بهره مند شویم.
