مردیت بلبین کیست؟

ریموند مردیت بلبین[1] دکترای روانشانسی مدیریت و استاد افتخاری دانشگاه هاروارد و تئورسین و نظریه پرداز «تیم سازی»[2] است که بسیاری از اندیشمندان ، بلبین را پدر «کارتیمی»[3] یا «تیم ورک»، قلمداد می کنند. بلبین محقق و استاد مدعو و عضو افتخاری کالج مدیریت هنلی در آکسفوردشایر انگلستان و دانشگاه استرالیا است.

زندگینامه بلبین

مردیت بلبین[4] در چهارم ژوئن 1926 در سون اوکس شهر لندن، دیده به جهان گشود. سیزده ساله بود که جنگ جهانی دوم آغاز شد. والدین او از طرفداران جامعه ملل بودند و مردیث را به جلسات می بردند. با پیشرفت جنگ، خانواده وی به پناهندگان اتریشی اسکان و شغل دادند، آنها آلمانی را به کودکان آموزش می دادند و به مردیث دیدگاه جدیدی نسبت به رویدادهای جهان می دادند. مردیث ترجیح داد به تحصیلات خود در مدرسه گرامر سلطنتی[5] ادامه دهد.

موضوع بازی کردن با نقاط قوت و مدیریت ضعف‌ها در همین سنین پایین برای وی مطرح شد، زیرا عملکرد ضعیف او در ریاضیات به دلیل برتری در زبان لاتین کاهش یافت.

در سال 1945، قبولی در آکسفورد یا کمبریج دشوار بود، زیرا بسیاری از آنها برای سربازان سابق رزرو شده بودند. با این وجود، با مقاله‌ای که بلبین به‌طور متواضعانه آن را «وافل درجه‌بالا» توصیف می‌کند، برای مطالعه کلاسیک در کالج کلر، کمبریج، رفت، جایی که برای کالج و متعاقباً برای دانشگاه نقش مهمی بازی کرد. پس از چند سال، مردیت با سمت استادی در کمبریج شروع به کار کرد. البته کم کم خسته شد، و شغل استادی کلاسیک را به ناخوشایند می دانست.

مردیت بلبین که هرگز علاقه ای به رعایت کنوانسیون نداشت، شروع به شاخه یابی کرد و در مورد انسان شناسی و اقتصاد مطالعه کرد و ساعت ها در کتابخانه دانشگاه مشهور کمبریج مشغول به مطالعه شد. پس از مدتی تامل، دوره های خود را به روانشناسی تغییر داد و دو دوره را به پایان رساند. -دوره سال در نصف زمان تعیین شده. در اینجا بود که با یونیس آشنا شد که بعداً با وی ازدواج کرد. یونیس در کالج گیرتون روانشناسی می خواند.

مردیت پس از دکترای خود برای ادامه تحصیل در مورد کارگران مسن تر در صنعت، برای ادامه تحصیل در کالج کرانفیلد (در حال حاضر دانشکده مدیریت کرانفیلد) در یک بورسیه تحقیقاتی دعوت شد. به عنوان بخشی از کار خود، او به بیش از صد شرکت رفت و بررسی کرد که چگونه الگوهای کاری با افزایش سن تغییر می کند.

او دریافت که چگونه کارگران مسن‌تر از «گام‌سازی»، روشی که در یک خط تولید در یک دوره زمانی معین به پایان می‌رسد، بیزارند. درصورتی که کارگران مسن‌تر می‌توانستند برای دقت به جای سرعت در کار پاداش بگیرند، و رضایت شغلی آنها بالاتر برود. مردیت شروع به سخنرانی در کرانفیلد در مورد مزایای ارگونومی کرد: اهمیت استراحت‌ها و توجه به کارکنان برای کمک به انگیزه و بهبود بهره‌وری. به پشتوانه همین سخنرانی ها در بسیاری از شرکت‌ها کارایی تولید را بهبود بخشید. او به شوخی می گوید: «من هرگز شغلی پیدا نکرده ام که برای آن درخواست داده باشم.

به طور کلی، بسیاری از خطاهای پرهزینه را می‌توان به عدم اثبات نسبت داد: با فرض اینکه یک روش یا سیستم معین بدون ارائه آن به آزمایش در شرایط نامطلوب حاد کار کند. مردیت خاطرنشان می کند که در اینجا بود که اهمیت اثبات علمی برجسته شد: این امر باعث شد که او در آینده در مسیر شغلی خوبی داشته باشد. یونیس بلبین به عنوان مدیر در واحد تحقیقات آموزش صنعتی (ITRU)، دولتی کار می کرد. – نهاد تأمین مالی شده که در نتیجه قانون آموزش صنعتی تأسیس شده است.

مردیت کار خود در کرانفیلد را با مشاوره برای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) ترکیب کرد. این موضوع او را در سراسر جهان به هر کجا که سوال افراد مسن در صنعت مطرح شد، برد. در ایالات متحده، او با وزارت کار ایالات متحده کار کرد و اعضای محروم جامعه را که در غیر این صورت استعدادهایشان از بین می رفت، ادغام کرد. مردیت دریافت که بسیاری از افراد از عزت نفس پایین رنج می برند، اما زمانی که جایگاه مناسبی پیدا کردند، از مشارکت در کار رضایت زیادی کسب کردند. او شرکت‌ها را متقاعد کرد که افراد را برای ایجاد «تجربه کاری» رایگان بپذیرند، مفهومی را که اکنون رایج شده است. هنگامی که شرکت ها یک کارگر خوب پیدا کردند، گام بعدی، کار با دستمزد بود.

در دهه 1980 بلبین سه کتاب اساسی و مرجع در حوزه کارتیمی، یعنی کتابهای «ساختار آینده سازمان‌ها» و «بعد از کارگروهی» و «مدیریت تیم‌ها»را منتشر کرد.

تست بلبین

تست بلبین یکی از معروفترین تست‌های مدیریتی مخصوص شناخت نقش افراد در تیم‌هاست. این تست، طی پرسشنامه های خودآگاهی از افراد گرفته می شود. این تست، امروزه برای تیم‌سازی های مختلفی در سراسر جهان به طور گسترده‌ مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمون به عملکرد فرد و تیم کمک می‌کند. تست بلبین رفتار محور است و با ارائه یک زبان مشترک و رویکرد دوستانه، برای بهبود عملکرد افراد و تیم‌ها بسیار موثر است.

در آزمون بلبین برای تیم‌سازی، ۹ عامل در نظر گرفته ‌شده است. هر کدام از این عوامل بیانگر نقش افراد در یک گروه می‌باشد. در نهایت فرد می‌تواند با توجه به نقش‌ در تیم، نقاط ضعف خود را کاهش و نقاط قوت خود را توسعه داده و به عملکرد بالایی در گروه برسد.

پی نوشت ها:

[1] Raymond Meredith Belbin

[2] Team Builder

[3] Teamwork

[4] Meredith Belbin

[5] High Wycombe