سندروم استکهلم ( Stockholm syndrome ) چیست؟
سندروم استکهلم ( Stockholm syndrome ) پدیده روانی است که در آن گروگان حس یکدلی و همدردی و احساس مثبت نسبت به گروگان گیر پیدا کرده و در مواقعی این حس وفاداری تا حدیست که از کسی که جان/مال/آزادیش را تهدید میکند، دفاع نموده و به صورت اختیاری و با علاقه خود را تسلیمش میکند.
زمان پیدایش سندروم استکهلم
نامگذاری سندروم استکهلم توسط دکتر بیل بیِروت انجام شد. دکتر بیروت پس از سرقت از بانکی در میدان نورمالمستوری استکهلمِ سوئد مامور مشاوره به پلیس بود. در طی این گروگان گیری چهار کارمند به مدت شش روز به گروگان گرفته شدند. در طی این شش روز قربانیان وابستگی عاطفی به گروگان گیرها پیدا کردند تا حدی که از همکاری با پلیس سر باز می‌زدند. حتی پس از آزادی از این مصیبت، هفته ها در دفاع از گروگان گیران خود برآمدند.
درحالی که با توجه به نظرات متفاوت محققان و مدیران، فهرست روشنی در این مورد مشخصات این سندرم وجود ندارد اما می‌توان برخی از علائم سندرم استکهلم را برشمرد:
- احساسات مثبت قربانی به گروگان گیر یا زندان بان.
- احساسات منفی قربانی نسبت به افراد و گروه هایی که سعی در نجات آنها دارند و موفق هم می‌شوند.
- پشتیبانی از دلایل و رفتارهای گروگان گیر.
- احساسات مثبت زندانبان یا گروگان گیر نسبت به قربانی.
- رفتارهای حمایتی قربانی در زمانی کمک به زندان بان.
نمونه هایی از سندروم استکهلم
مشابه سندرم استکهلم در زمان اشغال فرانسه توسط سربازان نازی نیز شکل گرفت بطوریکه مردم برخی از مناطق فرانسه در دفاع از هیتلر برآمده و عکس سران اس اس و گشتاپو را در منزل نگه میداشتند و در زمان شکست آلمان نازی، با آنها همدردی و سوگواری کردند.
دلیل بروز سندروم استکهلم چیست؟
علت بروز سندروم استکهلم، عموماً نوعی مکانیزم دفاعی درونی مغز دانسته می‌شود. قربانی، پذیرفته که در همکاری با گروگانگیر و فردی که زندگی وی را به گروگان گرفته است، امنیت بیشتری داشته و آسیب کمتری خواهد دید. در برخی موارد قربانیان حتی از آزادی امتناع نموده و به شدت با قربانیان گروه گروگان گیری که توسط پلیس دستگیر می شوند، همدردی می کنند.
