معرفی فیلم سینمایی 21

 فیلم سینمایی 21، درام معمایی هیجان انگیز با موضوع «طمع»، به کارگردانی رابرت لوکتیک و محصول سال 2008 کمپانی کلمبیا پیکچرز است.

درباره فیلم

بازیگران بزرگی نظیر جیم استرجس، کوین اسپیسی، لارنس فیشبرن در این اثر در کنار بازیگران کمتر شناخته شده مانند کیت باسورث، لایزا لاپیرا، جیکوب پیتس، و آرون یو در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.

این فیلم از روی داستان حقیقی فعالیت‌های تیم بلک‌جک دانشگاه MIT در دههٔ ۸۰ و ۹۰ ساخته شده‌است. این تیم مشتمل بر تعدادی از نخبگان دانشگاه MIT و تعدادی دانشگاه دیگر بود و قصد آنها اثبات شکست پذیری سیستمهای کازینوهای لاس وگاس بود که آنها ادعا می کنند قابل شکست دادن نیست. با اینکه فعالیت آنها غیرقانونی نبود، کازینوها اقدام به تغییر و بروزرسانی قوانین خود کردند و رفته رفته فعالیت این تیم نیز متوقف شد.

فیلم سینمایی 21 حدود 14 روز در صدر فروش باکس آفیس سینمای امریکا قرار داشت و با توجه به بودجه سی و پنج میلیون دلاری خود، حدود دویست میلیون دلار در گیشه فروخت و نقدهای مثبتی هم از منتقدین دریافت کرد.

داستان فیلم

شخصیت اصلی داستان، «بن کمپل» دانشجوی نخبه ام‌آی‌تی است. او برای اینکه تغییر رشته داده و در ادامه در دانشکده پزشکی هاروارد به تحصیل بپردازد، نیازمند ۳۰۰٬۰۰۰ دلار پول است و خانواده وی از تامین چنین هزینه ای عاجز هستند.

او به دنبال روشی برای تهیه این پول است و در این مسیر، یک بار از طریق استادان ریاضی اش به باشگاه مخفیانه‌ای دعوت می‌شود که در آن با دانشجویان دیگری روبرو می شود با برنامه مشغول تمرین برای افزایش مهارت خود در بازی ۲۱ از طریق محاسبه احتمال و تعقیب خطوط بازی هستند.

بن در ابتدا برای تامین هزینه دانشگاه، وارد این گروه شده و به همراه دوستان پنهانی اش عازم سفرهای مخفیانه آخر هفته به لاس وگاس می‌شود. گروه آنها با بکارگیری روش‌های تمرین شده و کدگذاری برای حالت‌های مختلف صدها هزار دلار در کازینوهای مختلف برنده می‌شوند.

بن در ابتدا تنها با نیت تامین هزینه دانشگاه وارد بازی می شود اما «طمع»، موجب می شود تا حریصانه به بازی ادامه دهد تا جایی که …

نکات آموزنده فیلم

«طمع» انگیزه درونی بسیار قوی اما در عین حال به شدت خطرناکی است که عموماً عاقبت خوشی ندارد اما انسان با وجود مشاهده تجربیات قبلی طمع دیکران، باز به سختی می تواند جلوی این انگیزه قوی درونی را بگیرد.

«آموزش»می تواند نقشی بسیار قوی و تعیین کننده در مدیریت این انگیزه درونی بسیار قوی داشته باشد و انسان را از افتادن در دام «طمع» باز دارد. «آموزش» علم به تنهایی کافی نیست و لازم است تا اساتید «منش» انسانی را تلفیق با آموزش کنند. بدون «منش انسانی»، انسان دانشمند به مراتب می تواند خطرناکتر از یک انسان عادی باشد. این خطر هم خودش و هم سایرین را تهدید خواهد کرد.

آن شنیدستی که در اقصای غور
بار سالاری بیفتاد از ستور
گفت چشم تنگ دنیا دوست را
یا قناعت پر کند، یا خاک گور

حضرت سعدی