امروزه در هر صنعتی که باشیم، برندهای زیادی در آن صنعت وجود دارند. درصنایع مصرفی تندگردش یا صنایع شوینده و آرایشی و بهداشتی و پزشکی و غیره به حدی تعداد برندها زیاد شده که بعضا تشخیص آنها برای فروشندگان سخت است چه برشد به مصرف کنندگان. سلین و سل اوت (Sell in Sellout) مبحثی است که از فروشگاههای زنجیره ای گرفته تا سوپرمارکتهای کوچک و و داروخانه ها، فروش به آنها بستگی دارد.
در فروش و پخش یکی از وظایف بازاریابها (ویزیتورها)، کمک به فروش مشتری خودشان است. همانگونه که در توضیح سی.بی.دی یا تی.ام .آر گفته شد، یکی از بخشهای مهم این کارشناسان فروش، توسعه فروش مشتریهایشان است. درواقع بدون فروش یک کالا در یک جایگاه فروش، امکان فروش مجدد آن به جایگاه مربوطه وجود نخواهد داشت.
سلین و سل اوت (Sell in _ Sellout) دو مرحله حیاتی از فروش در یک جایگاه است. زمانیکه بازاریاب (ویزیتور) کالا را به مشتری می‌فروشد، آن کالا به شلف یا انبار فروشگاه منتقل میشود. بدیهی است که هرکالایی پس از خرید، مدتی در انبار یا قفسه ها باقی می‌ماند تا به فروش برسد. این زمان درکالاهای مختلف متفاوت است. این زمان برای برند و بازاریاب آن اهمیت زیادی دارد. هرچه این زمان کوتاهترباشد، کالای سفارش بعدی زودتر صورت می‌گیرد و مجددا فروش انجام شده و حجم فروش کالا افزایش می‌یابد.
در اصطلاح زمانیکه کالا توسط بازاریاب (ویزیتور) به جایگاه فروش فروخته شده، مرحله سلین(Sell in) اتفاق افتاده است. زمانیکه کالا از جایگاه مربوطه توسط مصرف کننده خریداری شده و خارج شده است در اصطلاح سل اوت (Sellout) اتفاق افتاده است. به همین منظور اکثر شرکتها برروی سل اوت (Sellout) تمرکز بیشتری دارند و انجام آن را متضمن ادامه همکاری با جایگاه مربوطه مدانند. کلیه مواردی که در راستای این کار انجام میشود به همین منظور است. مثلا برگزاری جشنواره های تخفیف، ارائه جوایز، ارائه کاتالوگ و پک محصولات و نمونه و غیره همه به خاطر کمک به جایگاه مربوطه است که بتواند کالای خریداری شده خود را به مصرف کننده بفروشد.
احتساب مشتری به عنوان شریک تجاری سازمان، یک حرکت تبلیغاتی یا تعارف نیست. امروزه عملاً تا کالا توسط مصرف‌کننده خریداری نشده و اصطلاحاً از بسته بندی خارج نشده است، هنوز به سازمان فروش یا پخش تعلّق دارد. اگر یک جایگاه، کالایی را تهیّه نموده و آن را در قفسه‌ها به نمایش گذاشته است، دلیل برفروش کالا نیست.
صرفاً این کالا از انبار شرکت پخش به انبار داخل جایگاه یا قفسه ها منتقل شده است و فقط زمانیکه مصرف‌کننده، کالا را تهیّه نموده و آن را بازکند، فروش بطور قطعی اتفاق افتاده است. چون ممکن است جایگاه نتواند کالاهای خریداری شده خود را بفروش رسانیده و آنها را مرجوع نماید. فروش حقیقی زمانی رخ داده است که مصرف کننده پس از مصرف کالا، مجدداً به جایگاه مربوطه مراجعه نموده و کالای مذکور را تهیه نماید. دانستن این مهم به گستردگی فروش محصول، کمک شایانی خواهد نمود.
