معرفی فیلم سینمایی نمایش ترومن
فیلم سینمایی نمایش ترومن (The Truman Show) درام فلسفی طنز، علمی تخیلی به کارگردانی پیتر ویر محصوا سال 1998 سینمای هالیوود با بازی جیم کری است.
درباره فیلم
تهیه‌کنندگی این اثر برعهده اسکات رودین، اندرو نیکول، ادوارد فلدمن و آدام شرودر است. این اثر از دسته فیلمهای دیستوپیا درام نظیر ماتریکس یا گای آزاد محسوب می شود.
بازیگران بزرگی همچون جیم کری، اد هریس، لورا لینی، نوآ امریک، ناتاشا مک‌الهون، هالند تیلور و برایان دلات در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.
این فیلم محصول آخرین دهه از قرن بیستم و دقیقا پیش از توسعه انفجاری اینترنت و شبکه های اجتماعی و در دوران حکومت تلویزیونها و شوهای تلویزیونی است. جالب اینجاست این فیلم پیش از فیلم ماتریکس ساخته شد.
داستان فیلم
جیم کری، در نقش قهرمان داستان یعنی ترومن بربنک، کارمند یک شرکت بیمه و ساکن جزیره بهشت است. ترومن، حاصل یک بارداری ناخواسته است و پدرومادرش رهایش کرده و نهایتاً یک شرکت سینمایی حضانت او را بر عهده گرفته. او از بدو تولد و بی‌خبر از همه‌جا بازیگر ناخواسته یک برنامه تلویزیونی ۲۴ ساعته بوده که هر لحظه در حال فیلمبرداری و پخش جهانی است.
تهیه‌کننده و کارگردان و در واقع مدیر و خالق این برنامه، شخصی است به نام کریستوف که سعی میکند با صحنه‌سازی‌های حساب شده، نه‌تنها جزئی‌ترین رفتار ترومن را پیش‌بینی و کنترل کند، بلکه وی را مجبور کند تا عمیق‌ترین و مخفی‌ترین عواطف درونی خود را در مقابل دوربین‌ها و میکروفن‌های مخفی بروز دهد.
این برنامه از استقبال گستردهٔ بینندگان در سراسر جهان برخوردار است و به همین دلیل کسی نمی تواند از نظر اخلاقی آن را ازیر سوال ببرد گرچه از دیدگاه حقوقی نیز مشکلی ندارد. با این حال، در دنیای خارج از فضای این شرکت، افراد و گروه‌هایی ترومن را قربانی یک دسیسه بزرگ دانسته و در راه آگاه‌سازی و آزادی وی فعالیت میکنند.
محیط زندگی ترومن شهرک کوچکی است که به‌طور کامل و همه‌جانبه تحت پوشش فناوری و تجهیزات این شرکت سینمایی قرار گرفته و حتی وضعیت آب و هوایی شهرک دور از چشم ترومن، دقیقاً کنترل می‌شود. البته ترومن نباید از واقعیت پشت پرده بویی ببرد و به همین جهت، کریستوف، خالق برنامه، هر حیله‌ای را برای بازداشتن ترومن از آگاه شدن به واقعیت، مجاز دانسته و به کار می‌برد.
ترومن که از زندگی معمولی و یکنواخت خود خسته شده و در پی ماجراجویی و مسافرت است اما هربار به دلیلی موفق نمی‌شود، رفته رفته به شرایط مشکوک شده و به دنبال کشف حقیقت است.
نکات آموزنده فیلم
این فیلم با اینکه در دسته فیلمهای مدیریتی محسوب نشده و اساساً درامی فلسفی است، اما درن مایه ای بسیار قوی در نقد مفهوم «کنترل انسان توسط انسان» دارد. کل زندگی ترومن، ساختگی است و وی دائما کنترل می شود. از زندگی وی بهره برداری شده و او مانند برده ای نمایشی است.
فیلم خط داستانی پیچیده و معمایی ندارد و کاملاً ساده و روان است اما در عین حال هر کسی که خود را در جای ترومن تصور میکند بسیار می ترسد.
شاید بتوان گفت این فیلم کنایه ای از همه انسانهاست که دنیای خود را همان دنیای کوچکی که در آن زندگی میکنند، می دانند و به جهانهای بزرگتر فکر نمی کنند. نیروی «عشق» او را به شناخت دنیای بیرون کشانده و موجب کشف حقیقت می شود.
از طرف دیگر عنصر ارزشمند «کنترل» در این فیلم بسیار پررنگ است و نشان می دهد که برخی از انسانها برای حفظ کنترل دیگران، از هیچ ترفندی غافل نمی شوند. چه در زندگی و چه در کسب و کار وفعالیت، باید واقف باشیم ما نمی توانیم برای ابد هیچ فردی را کنترل کنیم، بلکه بهتر است کاری کنیم که به دلخواه و با «حفظ منافع» و «رضایت» و «عشق» خودش کارهای مفید برای هر دوی ما را انجام دهد.
