رقابت در دنیای بیرحم و کشنده امروز، به همراه تغییرات فناوری، بحران های اقتصادی و تحولات اجتماعی که با سرعت نور رخ می دهند، کسب و کارها را چنان درگیر کرده که تنها راه نجات را در اجرای «قانون جنگل» می دانند. اما آیا راه نجاتی وجود دارد؟ آیا بشر امروزی می تواند رقابت نکند؟ آیا می توان نوع و قوانین رقابت را تغییر داد؟ آیا می توان بدون کشتن، زنده ماند!؟
بدیهی است که با افزایش جمعیت امروز، رویکردهای سنتی رهبری دیگر پاسخگو نیستند. بسیاری از مدیران هنوز در چارچوب «بازی محدود» فکر می کنند: رقابت کوتاه مدت، تمرکز بر سود فصلی، و پیروزی بر رقبا. اما سایمون سینک (Simon Sinek) برای نخستین بار، در کتاب بازی نامحدود یا بازی بینهایت با بازی بی پایان (The Infinite Game) قوانین بازی را برای همیشه تغییر داد!
بازی نامحدود، مفهومی انقلابی بود که عملاً تنها بازی هزاره سوم و تنها راه نجات کسب و کارهاست. بازی نامحدود، پارادایمی است که در آن هدف، نه پیروزی، بلکه ادامه دادن به بازی است.
در این درس ، به بررسی عمیق این مفهوم، ساختار بازی، کاربردهای عملی آن در ایران، و تأثیرات واقعی آن بر کسب وکارها می پردازیم.
بازی محدود چیست؟
در بازی‌های محدود، مانند فوتبال یا شطرنج، بازیکنان مشخص هستند، قوانین ثابت هستند و نقطه پایان مشخص است. برندگان و بازندگان به راحتی قابل شناسایی هستند.
در بازی‌های نامحدود، مانند تجارت یا سیاست یا خود زندگی، بازیکنان می‌آیند و می‌روند، قوانین قابل تغییر هستند و هیچ نقطه پایانی مشخصی وجود ندارد.
اما در بازی نامحدود، قوانین بازی کاملاً باز و متقاوت است. در این بازی، بازنده وجود ندارد و همه برنده هستند. بعلاوه اینکه این بازی تنها بازی «برد_برد» نیست. بلکه این بازی «برد_برد_برد» است. یعنی به ازای انجام این بازی، هم بازیگران و هم مردم بیرون این بازی از این بازی نفع می برند.
در بازی نامحدود، « قوانین قابل تغییر » هستند. بازیکنان جدید از هر زمانی از بازی می توانند وارد بازی و از آن خارج شوند.
