فیلم سینمایی سرآشپز (Chef)، درام کمدی سینمایی محصول سال 2014 سینمای هالیوود به کارگردانی و تهیه کنندگی و بازی جان فاورو است.
درباره فیلم
این اثر در سال 2012 توسط خود جان فاورو به عنوان نویسنده، کارگردان و تهیه کننده و بازیگر نقش اول توسعه یافت و نهایتاً پس از یک سال تولید در سال 2014 به نمایش درآمد. این فیلم به رده کمدی های جاده ای نیز نسبت داده می شود.
به گفته خود جان فاورو او همواره علاقه داشته به اصل خود بازگردد و فیلمی درباره آشپزی بسازد. جالب اینجاست که خود وی مسئولیت نظارت بر منوها و غذای تهیه شده در فیلم را نیز بر عهده داشته است. فیلمبرداری این درام در جولای 2013 در لس آنجلس، میامی، آستین و نیواورلئان انجام شد. فیلم نهایتاً در 7 مارس 2014 به اکران عمومی درآمد.
استقبال منتقدین از این فیلم بسیار خوب بود و تمامی بخشهای فیلم مورد تحسین قرار گرفت. فیلم در گیشه نیز موفق عمل کرد و با توجه به بودجه ساخت 11 میلیون دلاری، 46 میلیون دلار در گیشه فروخت که موفقیت خوبی برای فیلم محسوب می شود. این فیلم دارای امتیاز 7.6 در درگاه IMDB و امتیاز 3.7 در درگاه الوسینه است.
بازیگران بزرگی همچون جان لگوئیزامو، سوفیا ورگارا، جان فاورو و امجی آنتونی ، رابرت داونی جونیور و اسکارلت جوهانسون ، الیور پلات، بابی کاناواله ، ایمی سداریس و داستین هافمن در این اثر به ایفای نقش پرداخته اند.
داستان فیلم
داستان فیلم روایت زندگی یک سرآشپز مشهور امریکایی با بازی جان فاورو است که درپی درگیری عمومی و رسانه ای با یک منتقد غذا، شغلش را در یکی از مشهورترین و محبوب ترین رستوران های لس آنجلس از دست می دهد. اما این شکست بزرگ، آغاز ماجرایی جذاب و سفری هیجان انگیز است.
او پس از این شکست بزرگ و سنگین، به همراه دوستان و پسرش یک ماشین فروش غذای سیار می خرد تا رستوران خودش را در این ماشین غذا راه بیندازد.
حمل مواد غذایی را اداره کند. سوفیا ورگارا، جان لگوئیزامو، اسکارلت جوهانسون، به همراه رابرت داونی جونیور در نقش کوتاهی در این فیلم بازی می‌کنند.
روانشناسی فیلم
در نگاهی به این فیلم باید عنوان کرد روانشناسی فیلم ، آن را در دسته فیلمهایی قرار داده که نگاه «انگیزشی» ندارند اما نگاه آنها کاملا منطبق بر رویکرد حقیقی خود «زندگی» با تمام ملاملت ها و خوشنودیهای موجود در آن است. موارد زیر در این فیلم کاملاً مشهود هستند:
- امید و مثبت اندیشی.
- سخت کوشی و تلاش.
- نگاه به زندگی به عنوان مجموعه ای از موضوعات خوشایند و ناخوشایند.
فیلم سینمایی سرآشپز کرده تا بر پایه همذات پنداری مخاطب را با لذت تلاش و در پی آن موفقیت، همسو کند. این درام لذت بخش، پوچ بودن زندگی و واقعیت عصر ما را با همه آشفتگی‌ها و تضادهایش به بیننده نمایش داده است.
نکات آموزنده فیلم
تماشای این درام جذاب، یکی از نیازهای هر «کارآفرینی» است. معمولاً تماشای فیلم‌های انگیزشی و کارآفرینی چیزی نیست که فردی را کارآفرین کند، اما به کارآفرینان بالقوه نمایش می دهد که مسیری که در قلبشان دارند، درست است.
این فیلم ، آموزشی از توانمندیهای تکنولوژی است برای مرتبط کردن مجدد پدری کاملاً دور از شبکه های اجتماعی و فرزندی امروزی.
فیلم سینمایی سرآشپز ، پر از درسهای آموزنده‌ای است که هر کدم می تواند دلایلی برای موفقیت محسوب شوند. این فیلم را می توان در دسته فیلم های انگیزشی و آموزشی کارآفرینی مانند فیلمهایی نظیر « کوکو پیش از شنل » ، « شبکه اجتماعی » ، « کارآموزی » ، « بنیانگذار » و « استارتاپ دات کام » قرار داد که در آکادمی عیب پوش به عنوان «بزرگترین مرجع فیلم و سریال مدیریتی فارسی » در اختیار علاقه مندان قرار دارند.
در مسیر کارآفرینی، احتمال شکست، چندین برابر احتمال موفقیت است. بنابرایم احتمال دارد که مشتری از محصول ما استقبال نکرده، حاضر نشود در قبال آن پولی بدهد و از ما ایرادات زیادی بگیرد. بنابراین باید خود را برای تمامی این تهاجمات، آماده کنیم.
هر چقدر در سنین پایین تر و یا پیش از اینکه مسئولیت خانواده و یا تامین دیگران را برعهده داشته باشیم، کارآفرینی را آغاز کنیم زیرا به محض اینکه انتخاب کنیم تا مانند سایرین یک زندگی عادی داشته باشیم، رویای کارآفرینی را باید فراموش کنیم.
به هررو دارایی هایی مانند «زمان» ، «گرده و تلاش بی وقفه» و «گهر یا پول و سرمایه» برای کارآفرینی حیاتی است و پس از آن است که «ایده ها» محقق خواهند شد. صرف اینکه ما یک ایده داشته باشیم و خودمان را باور کنیم و همواره به خودمان بگوییم که «تو بهترینی!» کاری از پیش بر نخواهد آمد.
سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی
به عمل کار برآید به سخندانی نیست
تا به خرمن برسد کشت امیدی که تراست
چاره کار به جز دیده بارانی نیست
حضرت سعدی
به من بگو چرا؟
چرا باید داستان آشپزی که شغل خود را در رستوران از دست داده تماشا کنیم و از دیدن این فیلم لذت ببریم؟ شاید به نظر برسد این این فیلم ، درامی پرستاره اما خالی از معناست، اما باید پس از تماشای کامل این فیلم درباره آن قضاوت کنیم.
بهتر است پیش از قضاوت، اجازه دهیم خود «سرآشپز» مسئولیت را بر عهده بگیرد و ما را به توری شگفت انگیز و احساسی ببرد.
منابع:
