اپلیکیشن(application)، که عمدتا با مخفف(app)، شناخته می شود، نوعی نرم افزار کاربردی است که برای اجرا روی دستگاه های موبایل طراحی شده است.
عمده اپلیکیشن های تلفن همراه خدماتی مشابه کامپیوترها ارائه می دهند (مثل پخش ویدیو). اپ ها معمولا نرم افزارهای کم حجم و با عملکرد محدود هستند، بعنوان مثال یک اپلیکیشن برای پخش ویدیو یا اپلیکیشنی که فقط دانلودهای شما را مدیریت می کند و به همین دلیل هم بسیار با سیستم های کامپیوتری یکپارچه متفاوت هستند.
در فرهنگ لغت فارسی این لغت به کارافزار، نرم افزار کاربردی، برنامه کامپیوتری که برای کاربری در گوشی های هوشمند تلفن همراه کاربرد دارد ترجمه شد.
در ادبیات محاوره ای این لغت به نام نرم افزار جا افتاده است و به معنای کوتاه نرم افزار کاربردی است. تقریبا تمام نرم افزارهایی که به طور روزانه از آنها استفاده میکنیم به جزء نرمافزارهای سیستم مانند سیستم عامل و یا زبانهای برنامه نویسی، گونه ای از اپلیکیشن هستند.
اپلیکیشن استخدامی(cv application)، به صورت مصطلح در شرکتهای ایرانی به عنوان فرم معارفه و یا خلاصه رزومه فردی به کار می رود. تفاوت این فرم با رزومه این است که در اپلیکیشن استخدامی، سوالات مورد نظر کارفرما قید شده که کارجو به آنها با نوشتن پاسخ می دهد. بسیاری از سوالات این اپلیکیشن با رزومه یکی است اما سوالات و تستهای مورد نظر کارفرما در ان گنجانیده شده است.
رزومه(résumé)، به زبان فرانسوی به معنای خلاصه است. این سند نوشتاری و بصری یک فایل یا برگه از توانایی و مهارت و دانایی فرد به همراه سوابق کاری وی است. هدف از رزومه، ارائه خلاصه ای از صلاحیت های فرد به کارفرما است. رزومه به عنوان سی.وی(CV)، نیز شناخته شده که مخفف عبارت فرانسوی سندی از دوره زندگی(curriculum vitae)، است. برای دریافت یک شغل امروزه حتما ابتدا این سند باید برای کارفرما ارسال شود.
غالبا افراد تصور میکنند چون سابقه کاری ندارند نمی توانند رزومه داشته باشند که این تصور کاملا اشتباه است. رزومه شامل چهار بخش اصلی است که در اینجا به این بخشها اشاره میکنیم.
مشخصات فردی
مشخصات فردی شامل نام و آدرس و ایمیل و تلفن های تماس و وضعیت زندگی و محل سکونت و غیره اطلاعاتی هستند که در ابتدای هر رزومه ای لازم است وارد شود. بنایراین این اطلاعات شامل همه افراد چه تازه کار و چه باتجربه می شود و ارتباطی با کارکرد فرد ندارد.
دانایی
معمولا بعد از اطلاعات فردی، بخش دانایی فرد ذکر شده که شامل تحصیلات و درجات و گواهی نامه ها و غیره و هرآنچه در خصوص دانش فرد وجود دارد است. این بخش نیز مشمول همه افراد چه تازه کار و چه باتجربه می شود و ارتباطی با کارکرد فرد ندارد.
توانایی
برای مسابقه دو، باید شرایط بدنی شرکت در مسابقه را داشته باشیم. برای هر شغلی، ابتدا توانایی انجام بالقوه آن شغل را باید داشته باشیم. اینکه چقدر در آن موفق خواهیم بود، بعدها مشخص خواهد شد اما بصورت بالقوه و اولیه توانایی فرد باید ذکر شود. این بخش نیز مشمول همه افراد چه تازه کار و چه باتجربه می شود و ارتباطی با کارکرد فرد ندارد.
مهارت
این بخش تنها بخشی است که با کارکرد فرد ارتباط دارد. سوابق کاری و عملیاتی و مهارتهای آموخته شده در دوره های مختلف، به معنای مهارت است که در این بخش ذکر می شود.
سال گذشته، شرکت گوگل بیشتر از هر شرکت دیگری با درخواست کار مواجه بود. حدود چهارمیلیون نفر!. تعجبی ندارد که خیلیها دوست دارند در گوگل کار کنند، اما چیزی که جالب است این است که این غول تکنولوژی در برابر این همه متقاضی، از باتها برای بررسی رزومهها استفاده نمیکند و یک انسان رزومه ها را بررسی میکند.
کایل اوینگ (Kyle Ewing)، مدیر استعدادیابی گوگل، میگوید: “ما برای استخدام افراد هنوز از نیروی انسانی استفاده میکنیم و این یکی از مهمترین بخشهای کار ما است. ما افرادی را آموزش میدهیم تا رزومهها را از نظر مهارتها و قابلیتها بررسی کنند. برای یک متقاضی کار، مهمترین چیز این است که آن تکه کاغذ به درستی کلیه ابعاد او را منعکس کند”.
چه دنبال یک کار جدید هستیم و صرفا میخواهیم رزومه خود را بهروز کنیم، دانستن اینکه شرکتهایی مثل گوگل چه آموزشهایی به تیم منابع انسانی خود میدهند تا در رزومهها به دنبال چه چیزی باشند، کمک میکند تا رزومه متفاوتی عرضه کنیم. چهار موضوع بسیار مهم وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیریم. این موضوعات، بشرح زیر است.
تجربه ما
رزومه خود را به عنوان فرصتی برای بالیدن به کارهای موفقی که انجام دادهایم ببینیم. اوینگ میگوید: “ما از افراد نمیپرسیم که کجا کار کردهاند یا به کدام مدرسه و دانشگاه رفتهاند، بلکه از آنها می خواهیم، تجربیاتی که به دست آوردهاند و درسهایی را که آموختهاند را بنویسند. اگر تازه فارغالتحصیل شدهایم، تجربیاتی مثل تحقیقات آکادمیک، تدریس خصوصی و پروژههای کلاسی یا گروهی را در رزومه بیاوریم. همچنین موفقیتهای حرفهای خود را به نمایش بگذاریم و فصل مشترکهای کاری و زندگی خود را پررنگ کنیم. اوینگ میگوید:”اگر کار داوطلبانه یا پروژه دلبهخواهی یا کار جانبی داریم، اضافه کردن آنها میتواند داستان بهتری از ما را به نمایش بگذارد که فراتر از کار است. در گوگل، چیزی که افراد به فرهنگ شرکت اضافه میکنند، نقش آنها در خارج از ساعات اداری است. ما میدانیم که تجربه به شکلهای بسیار متفاوتی حاصل میشود.”
نتایج و اثرات ما
علاوهبر چیزهایی که یاد گرفتهاید، به اثرگذاری خود در نقشها و پروژههایی که داشتهاید فکر کنیم. به عقیده اوینگ، به افراد اغلب آموزش داده میشود که در رزومه از داده استفاده کنند، اما این دادهها باید به اثرگذاری آنها مرتبط باشد. او میگوید: “از جملات برای توصیف دادههایی که به کار میبریم، استفاده کنیم. برای مرتبط کردن چیزها به هم به زبان نیاز داریم.” اگر متقاضی کار درصنعت خاصی هستیم، تجربه خود را با اشتراکگذاری کارهایی که به خوبی در صنایع مشابه انجام دادهایم، شیوه سنجش کارها و چگونگی انجام آن، منتقل کنیم. به عنوان مثال، بنویسیم: من توانستم از ۱۵ مشتری کوچک برای شرکتی که کار میکردم درآمدزایی کنم و این کار را با طرحریزی ویژگیهای جدید یک نرمافزار به عنوان راه حلی برای اهداف کسبوکار آنها انجام دادم.
این چارچوب میتواند برای هر سمت مدیریتی مرتبط، افتخارات دانشگاهی یا دیگر انواع دستاوردها، به کار رود. اوینگ میگوید: خوب است که فرد از خودش تعریف کند، اما روشی وجود دارد که این کار را با فروتنی انجام دهد.
عبارات مهم و کلیدی
وقتی تجربه و نتایج خود را به اشتراک میگذاریم، توصیف شغلی را مثل یک راهنما برای شناسایی ویژگیهایی که باید پررنگ شوند در نظر بگیریم. اوینگ میگوید: “به عبارتهای کلیدی توجه ویژه کنیم، چون فرد استخدام کننده برای پر کردن نقشهایی خاص، در رزومه بهدنبال آنها میگردد. یک راه میانبر این است که هر کلمه مهم در یک سمت شغلی را که با مهارتها و دانش فعلی ما تطابق دارد، پررنگ کنیم و چیزهای مرتبط را در رزومه خود بیاوریم. پیشنهاد او این است که از عدد یا دایرههای کوچکی برای خلاصهسازی این مطالب استفاده کنیم تا فرد استخدامکننده راحتتر بتواند موارد را بخواند. سپس نشان دهید چگونه این مهارتها را به کار میگیریم.
چه چیزی میتوانیم به سازمان اضافه کنیم
اوینگ میگوید “ترجیح میدهد یک متقاضی کار در روزمه خود توضیح دهد که قرار است با خود چه چیزی به سازمان بیاورد، نه اینکه فقط بگوید چه ویژگیهایی دارد که میتواند مناسب یک شغل باشد.”از آنجا که رزومه ما اغلب اولین چیزی است که بر مسئول استخدامکننده تاثیر میگذارد، با توجه به نقش و سابقهای که داریم، یک خلاصه کوتاه در بالای رزومه اضافه کنیم که تمرکز آن بر تجربههای کاری مرتبط و چیزهایی باشد که میتوانیم به سازمان اضافه کنیم.”همچنین با ارائه نمونههای کیفی و کمی از تجارب گذشته، به جای تهیه لیستی از سمتهای شغلی قبلی، میتوانیم ارزشافزایی کنیم.
اوینگ میگوید: «در شرکت گوگل، ما متعهدیم متقاضیان کار را براساس قابلیتهای آنها ارزیابی کنیم، نه صرفا مدارک و اعتباراتشان. همواره دنبال افرادی هستیم که چماندازهای تازه و تجربیات زندگی دارند تا به ما کمک کنند تیمها، محصولات و خدمات قویتری بسازیم. درست کردن یک رزومه میتواند یک کار علمی و خشک و از سر باز کنی باشد، اما اوینگ به متقاضیان کار هشدار میدهد که وقتی رزومههای خود را تهیه میکنند، بسیار مراقب این موضوع باشند.
اگر روز خیلی بدی را سر کار گذراندهایم، به پایان خط رسیدهایم و دنبال یک کار جدید هستیم، سریعا رزومه ننویسیم. در عوض، این عادت را در خود ایجاد کنیم که اول هر سال رزومه قبلی خود را بهروز کنیم. به این کار به چشم “خود مراقبتی” نگاه کنیم تا با فکری باز بهترین رزومه را بنویسیم.